ben herkesin yeni yılının doğduğu gün başladığına inanırım, benim yeni yılıma girmeme de az kaldı. zamanın içinde olunduğu anlar zor ve yavaş, ama arkaya dönüp bakıldığında dalga geçer gibi kolay ve hızla geçmesini halen anlayabilmiş değilim. biz dakikaları sayarken, yılları kaçırıyoruzdur belki de. hep ufak tefek şeylere kafa patlatıp onların kendilerini önemli hissetmelerine neden oluyoruz, sonra yarattığımız bu sanrı içinde kendimize yaşam alanı ararken buluyoruz kendimizi. nefes almak ciddi ve güç bir eyleme dönüşüyor - hayatta olmanın en temel belirtisiyken. işleri zorlaştırmakta üstüme yoktur, her şeyde kötü bir taraf bulabilirim kendim için ama konu bir başkası olunca bunu yapamıyorum. her şeyin içinde ilk planda görünmeyecek bir güzellik arıyorum. işin komik yanı buluyorum da ama aynı iyiliği - iyilik denebilirse buna- kendime yapamıyorum. sanırım benim kendimle ilgili ciddi sorunlarım var. bir türlü kendime karşı istikrarlı ve tutarlı bir tavır sergileyemiyorum. ya acıyorum kendime ya da ziyadesiyle çok önemsiyorum, oysa bir ortası olmalı bunun. makul ve makbul bir orta yol olmalı. orta yol demişken,aslında orta yolların iyi yollar olmadığı kanaatine varmıştım geçenlerde. uyumlu olmak ve "normal" ; hep bu orta yolun ortalama hallerinden türüyor sonuçta. ama ben uyumlu olmak ya da normal olmak diye sonulan "şey"den olmak istemiyorum. ben kendim olmak istiyorum, kendim ve özgür olmak. ama özgürlükten kast ettiğim tanımlarla sınırlandırılmış yapma bir özgürlük değil; tamamen değişebilir, elastik , benim hakimiyetim altında bir özgürlükten bahsediyorum. özgürlüğüme hakim olmak istiyorum. "başkaları bana karışmasın" mevzusundan ziyade ben kendimi baltalamak istemiyorum. başkalarına kulak tıkamak kolay , ama insan kendi içindeki sesleri susturamadıktan sonra neye yarar?
yine dağıldı zihnim ve yine dağıttım konuyu. ama ben bunu seviyorum. konular arasından gidip gelmeyi, oradan oaraya atlamayı .. işte özgürlük bu benim için.
sonuç yazmayı da sevmiyorum. son söz niyetine yazdıklarımı toparlamayı da pek beceremiyorum zaten. ben böyle iyiyim ama fazla kurcalamaya gerek yok sanırım. bu gece de bu kadar olsun, zihnim çok bölündü zaten.
eyvallah :)
yine dağıldı zihnim ve yine dağıttım konuyu. ama ben bunu seviyorum. konular arasından gidip gelmeyi, oradan oaraya atlamayı .. işte özgürlük bu benim için.
sonuç yazmayı da sevmiyorum. son söz niyetine yazdıklarımı toparlamayı da pek beceremiyorum zaten. ben böyle iyiyim ama fazla kurcalamaya gerek yok sanırım. bu gece de bu kadar olsun, zihnim çok bölündü zaten.
eyvallah :)